Ciekawostki o konich czystej krwi arabskiej

Konie czystej krwi arabskiej (oo)

Konie czystek krwi arabskiej
Rasa ta uważana jest za jedną z najstarszych ras na świecie i odegrała największa rolę u kształtowaniu i uszlachetnianiu przeróżnych ras i typów koni (np. koni pełnej krwi angielskiej, czystej krwi anglo-arabskiej, kłusaków orłowskich, rasy trakeńskiej i lipicańskiej). Kolebką tej rasy jest Półwysep Arabski.
Pierwsze wzmianki o posługiwaniu się końmi przez wojowników arabskich pochodzą z IV wieku naszej ery. Przyjmuje się, że hodowla koni arabskich rozwinęła się w VII i VIII wieku naszej ery, na co miały wpływ podboje i zwycięstwa Arabów nad Persami, Uzbekami, Turkmenami i Tadżykami – ludami znanymi z wysoko rozwiniętej hodowli koni. Przyjmuje się, że wśród koni czystej krwi arabskiej wyróżnia się 3 typy:
Saklavi – najbardziej urodziwe ze wszystkich koni arabskich (najczęściej siwe, o wklęsłym profilu głowy), kuhailan – typ nieco trudniejszy do wyodrębnienia, o wyglądzie nieco mniej urodziwym, ale o szczególnie mocnej i jędrnej budowie (najczęściej gniade, o prostym profilu głowy), wytrwalsze w pracy i mniej wymagające, oraz munighi – typ różnorodny, sylwetką przypominające najczęściej konie pełnej krwi, szybki na krótkich dystansach (konie najczęściej kasztanowate). Swoje wysoko cenione zalety konie arabskie zawdzięczają warunkom, w jakich kształtowała się ich rasa, należą do nich:

• klimat : surowy – pustynny, gorący i wyjątkowo suchy, o bardzo dużych wahaniach temperatury – bardzo     zimnych nocach i upalnych dniach. Minimalne opady, niewiele źródeł wody, skąpe ale zasobne w związki mineralne trawy rosnące na wapiennych podłożach.
• tryb życia Arabów – przez wieki koczowniczy i wojowniczy wymuszał wychów koni pod gołym niebem, bez  stajen. Ciągle wędrówki i walki stanowiły ciężkie próby dzielności dla koni
• niedostatek starannej pielęgnacji koni (mimo szacunku jakim były darzone)

Dzięki tym warunkom wytworzyła się rasa koni o mocnej konstytucji i wyjątkowej suchości tkanek, charakteryzująca się mocną konstytucją, doskonałym wykorzystaniem paszy i bardzo dobrym zdrowiem. Konie arabskie są końmi późno dojrzewającymi ale długowiecznymi. Ich zalety:

• doskonała jakość tkanek : mięśniowej, kostnej, ścięgien i więzadeł ;
• doskonała jakość kopyt – twardy i mocny, ale elastyczny róg kopytowy ;
• bardzo dobre funkcjonowanie przewodu pokarmowego i przemiana materii – optymalne wykorzystanie paszy ;
• mało wymagające i ekonomiczne w utrzymaniu;
• bardzo dobra płodność
• łagodne usposobienie
• budowa ciała sprzyjająca swobodnemu, szybkiemu, harmonijnemu ruchowi
• wyjątkowa uroda

Do wad koni czystej krwi arabskiej niektórzy zaliczają niski wzrost i małą masę ciała, jednak jest to dyskusyjne i zależy od kierunku, w jakim koń arabski ma być użytkowany. U koni czystej krwi często obserwuje się zbyt duży temperament. Inne wady, które mogą pojawić się u koni arabskich to krowia lub szablasta postawa kończyn tylnych, wąskie stawy skokowe, cofnięty nadgarstek, niechęć do ciągnięcia zaprzęgu.

Europejskie konie czystek krwi arabskiej charakteryzują się przeciętnymi wymiarami :

• wysokość w kłębie – 140 – 155 cm
• obwód klatki piersiowej – 160- 180 cm
• obwód nadpęcia – 17,5 – 19 cm

Najczęściej występuje umaszczenie siwe, gniade, kasztanowate, rzadko – kare. Konie czystej krwi reprezentują typ wierzchowy, mogą również pracować w lekkim zaprzęgu.

Zasadnicze cechy pokroju :

• głowa mała, sucha, z wyraźną przewagą części mózgowej, duże oczy o wyrazistym spojrzeniu, ruchliwe uszy, szeroko rozstawione ganasze
• szyja cienka i długa, dobrze umięśniona, często o profilu łabędzim (wraz z profilem szczupaczym stanowi cechę rasową koni arabskich)
• zad często poziomy (horyzontalny) z wysoką nasadą ogona
• kończyny bardzo suche z wyraźnie zaznaczonymi ścięgnami i mięśniami. Stosunkowo małe ale mocne kopyta
• skóra cienka i delikatna, z delikatnym, jedwabistym włosiem grzywy i ogona, wyraźnie zarysowana sieć żyłek

Konie czystej krwi arabskiej w Polsce przyczyniły się do powstania rasy małopolskiej i uszlachetnienia rasy wielkopolskiej. Rozkwit hodowli koni arabskich w Polsce datuje się na XVIII wiek, kiedy to utworzone wiele stadnin tej rasy, w tym najsłynniejsze takie jak Stadnina Słowacka należąca do rodu Sanguszków, czy stadnina w Jarczowach – Juliusza Dzieduszyckiego (sprowadził on do Polski z Arabii 3 klacze : Gazelę (or. ar.), Mleche (or. ar.) i Sahare (or.ar) . Księgi stadne dla koni czystej krwi arabskiej prowadzi się w Polsce od 1926 roku. Obecnie hoduje się je w stadninach w Janowie Podlaskich, Michałowie, Stadzie Ogierów Białka oraz w stadninach prywatnych (np. w stadninie Korfowe – Arabians). Polska hodowla koni czystej krwi arabskiej jest znana na całym świecie, a o wartości hodowli mogą świadczyć ceny jakie osiągają konie.

-Kaja i Ola

♚