Koń arabski
Wszyscy doskonale o tym wiemy, że mają wielu miłośników. Niekiedy
mówi się, że są to konie z „duszą” no i oczywiście ciekawą historią.
Zaczęło się wszystko Arabii, kiedy to Mahomet w VII wieku prowadził
wojny religijne, na pierwszym miejscu stawiał swoja jazdę. W tym czasie
hodowla tych wspaniałych koni stała na najwyższym poziomie i zaczęła się
szybko rozwijać kiedy prorok nakazał dobrze traktować konie i
pieczołowicie je hodować. Mahometa i konie opiewa wiele legend. Do
najbardziej znanych zalicza się legenda o pięciu klaczach. Mówi ona, że
po bitwie prorok wypuścił swoje konie do wodopoju, aby mogły zaspokoić
pragnienie. Kiedy konie odeszły, nagle pojawiły się kolejne oddziały
wroga. Mahomet zawołał swoje konie, ale wróciło tylko pięć klaczy, które
porzuciwszy wodę przyszły aby stanąć do walki. Zostały one potem
założycielkami słynnych rodzin koni arabskich. Tak mówi legenda, a
miłośnicy tej rasy są bardzo przywiązani do takich legend.
Nie przypadkiem w legendzie jest mowa o klaczach. Beduini wyżej od
ogierów cenili klacze, ponieważ uważali je za bardziej wytrzymałe i
odporne. Arabowie potrzebowali koni silnych i wytrzymałych. Araby w
swojej ojczyźnie często długo musiały obchodzić się bez wody i paszy do
tego pokonując długie trasy. Koń dla Beduina zawsze oznaczał możliwość
przemieszczania się, bogactwo i siłę. Wielu Beduinów wręcz ubóstwiało
swoje wierzchowce. Szejk znał dokładnie pochodzenie swoich klaczy,
oznaczało to, że pamiętał setki imion ich przodków. Klacze mieszkały w
namiocie swojego pana i były traktowane jak członkowie rodziny. W skutek
tak bliskiego kontaktu z człowiekiem koń arabski przejawiał wyjątkową
gotowość do współpracy z człowiekiem.
Koń czystej krwi arabskiej – charakterystyka
Wysokość: Około 150 cm
Eksterier: Bardzo elegancki, zgrabny, w formacie kwadratu: mała głowa, często o szczupaczym profilu.
Maść: Najczęściej siwa i gniada, rzadziej kasztanowata i kara.
Pochodzenie: Kraje arabskie
Warto wiedzieć:
Wytrzymałe konie na długie dystanse, należy do najstarszej rasy
na świecie, wrażliwy i bardzo przywiązany do człowieka. Rasa ta była
używana do tworzenia iuszlachetniania wielu innych ras. Łatwo nimi
kierować używając najłagodniejszych pomocy, ale na ostre traktowanie
reagują paniką. Doskonale nadają się do rajdów. Arabów używa się do
uszlachetniania innych ras. Często jednak mieszańce w pierwszym
pokoleniu maja zbyt wybujały temperament.
-Kaja i Ola
♚
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz